1517
r. - lokacja miasta1541 r. - erekcja kościoła p.w. św. Trójcy
1551 r. - powstanie zbiorowego cechu ślusarzy, kowali, krawców, kuśnierzy
1582 r. - Bernard Maciejowski (późniejszy prymas) zapisuje jezuitom, należącą do niego połowę dobr Chodel wraz z trzema wioskami: Godów, Puszno, Wólka (późniejsza Wólka Komaszycka)
1583 r. - przywilej króla Stefana Batorego dla mieszkańców Chodla ustanawiąjący w mieście dwa jarmarki rocznie, na świętą Zofię (15 V) i św. Łukasza Ewangelistę (10 IX)
1584 r. - konsekracja kościoła p.w. świętej Trójcy
1590 r. - powstanie cechu tkackiego
1591 r. - powstanie cechu szewców1594 r. - jezuici staja się posiadaczami drugiej części dóbr chodelskich, należących dotąd do Stanisława Maciejowskiego
1616 r. - jezuici wznoszą drewnianą kaplicę na Lorecie
1621 r. - Zygmunt III Waza wydaje przywilej dla mieszkańców Chodla, w którym ustanawia kolejne dwa jarmarki, na św. Barbary Dziewicy (4 XII) i św. Trójcy (8 IX)
1629 r. - na skutek szerzącej się zarazy umiera 237 mieszkańców Chodla
1661 r. - pożar miasteczka1718 r. - król August III Sas (Mocny) ustanawia 12 jarmarków rocznie dla Chodla
1736-1750 - jezuici budują murowaną świątynię na Lorecie, na miejscu dotychczasowej drewnianej
od poł. XVIII w. pojawiają się Żydzi w Chodlu
1770 r. - pożar miasta
1773
r. - kasata zakonu jezuitów. Dobra chodelskie za opłatę czynszową KEN rozdzieliła
pomiędzy Teodora Szydłowieckiego (kasztelana mazowieckiego) a Adama Łąckiego
(kasztelana sandomierskiego)1781 r. - sprzedaż kościoła kłodnickiego p.w. św. Piotra Apostoła do Księżomierzy
1783 r. - przeniesienie obrazu Matki Boskiej Loretańskiej z kościoła na Lorecie do świątyni chodelskiej. Dobra chodelskie zakupił Ignacy Witosławski z Sielca
1811 r. - urząd burmistrza obejmuje Edward Gawlikowski, dzierżawca dóbr chodelskich
1811/12 r. - klęski żywiołowe (głód, gradobicie) oraz kontrybucja wojskowa zmuszają mieszkańców do sprzedaży domostw i gruntów
1814 r. - pożar części Chodla
1824 r. - miasto Chodel zamienione na osadę miejską
1838 r. - Chodel odzyskuje utracone prawa miejskie dzięki staraniom mieszkańców. Do 1842 r. dobra chodelskie pozostają pod zarządem Feliksa Moczulskiego, wójta gminy
1841 r. - zmniejszono liczbę jarmarków z 12 do 10 rocznie
1842 r. - klucz chodelski przechodzi pod zarząd Aleksandra Łęczyńskiego
1843 r. - założona zostaje cegielnia przez Izaela Cukiermana
1848 r. - kolejna redukcja liczby jarmarków do 6
1851 r. - właścicielem dóbr chodelskich zostaje Maksymilian Krajewski
1853 r. - nowym nabywcą dóbr zostaje Klemens Kocowski
1859 r. - klucz chodelski przechodzi pod zarząd Piotra Popowa
1862 r. - właściciel dóbr Chodla - Aleksander Boski
1864
r. - zadłużone dobra chodelskie wystawione zostają na licytację, która nie odbywa
się z powodu braku zainteresowanych kupnem1865 r. - majątek duchowieństwa rzymsko-katolickiego przechodzi pod zarząd skarbu Królestwa Polskiego. Nowym nabywcą dóbr Chodla jest Wolf Jarmułowicz z Warszawy, następnie Józef Gawlikowski - ostatni właściciel Chodla
1870 r. - na mocy ukazu cara Aleksandra II Chodel zamieniony zostaje na osadę
1882 r. - pożar Chodla
1885 r. - ustanowiono cotygodniowy jarmark we środę
1892 r. - epidemia Cholery. Pożar osady
1897 r. - kolejny pożar
1899 r. - budowa kostnicy obok kościoła św. Trójcy
1914 r. - w okresie I wojny światowej osada była terenem walk wojsk austriacko-rosyjskich. W czerwcu Austriacy podpalają Chodel.